würgen czasownik würgt, würgte, hat gewürgt dusić jemanden am Hals kogoś za gardło; an etwas (DAT) würgen dławić się czymś, nie móc czegoś przełknąć, męczyć się z czymś; jemanden würgen mdlić kogoś; ich musste würgen musiałem wymiotować, miałem odruch wymiotny; mit Hängen und Würgen przen. z wielkim trudem; den ganzen Tag würgen harować cały dzień |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 23-11-2024 23:41
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!